Najczęściej zadawane pytania
Najczęściej zadawane pytania dotyczące zapalenia przyzębia i nasze odpowiedzi.
Płytka bakteryjna obecna na zębach prowadzi do rozwoju stanu zapalnego w obrębie linii dziąseł (zapalenie dziąseł), które może rozprzestrzenić się na wszystkie struktury, które utrzymują zęby w kości szczęki i żuchwy (zapalenie przyzębia). Z powodu stopniowej utraty kości, dochodzi do powstania tzw. kieszonek przyzębnych, zwiększającej się ruchomości zębów, a nawet ich utraty.
Zapalenie dziąseł to stan zapalny ograniczony jedynie do tkanek miękkich jakimi są dziąsła, natomiast zapalenie przyzębia powoduje również utratę tkanki kostnej. Różnica między zapaleniem dziąseł, a zapaleniem przyzębia polega na tym, że w przypadku zapalenia dziąseł nie dochodzi jeszcze do utraty struktur utrzymujących zęby w kości. W przypadku zapalenia dziąseł, utrzymanie dobrej higieny w domu może doprowadzić do pełnego wyleczenia. Inaczej jest w przypadku zapalenia przyzębia – gdy pod wpływem stanu zapalnego dojdzie do utraty kości, nie może już ona zostać odbudowana przez organizm i sama dobra higiena nie wystarczy.
Jeśli zapalenie przyzębia nie zostanie zdiagnozowane we wczesnej fazie, w ciągu kilku miesięcy dojdzie do utraty niezwykle ważnej tkanki, jaką jest kość szczęki i żuchwy. Najlepszym i najtańszym sposobem zapobiegania zapaleniu przyzębia jest utrzymanie dobrej i regularnej higieny jamy ustnej w domu.
Nie zawsze cofanie się dziąseł jest spowodowane przez zapalenie przyzębia. Mogą być dwie przyczyny tej sytuacji:
Z jednej strony mogą to być recesje dziąseł. Są one spowodowane zbyt agresywnym szczotkowaniem zębów. Powtarzana wielokrotnie zbyt duża siła nacisku szczoteczki uszkadza linię dziąseł. Kiedy dziąsło się goi, cofa się coraz bardziej, aż do odsłonięcia znajdującego się pod nim korzenia. Nawet jeśli zmienisz swoje nawyki w zakresie higieny jamy ustnej i będziesz czyścić zęby z użyciem mniejszej siły, recesje dziąseł nie ulegną cofnięciu.
Z drugiej strony, zapalenie przyzębia jest chorobą zapalną, która rozwija się z powodu obecności płytki bakteryjnej. Jeśli zapalenie przyzębia nie jest leczone, dochodzi do stopniowego niszczenia struktur utrzymujących zęby. Początkowe uszkodzenie tych tkanek nie jest widoczne. Linia dziąseł cofa się dopiero przy zaawansowanym zapaleniu przyzębia i można to postrzegać jako cofanie się dziąseł, ponieważ odsłaniają się korzenie zębów.
Tylko na podstawie badania w gabinecie stomatologicznym można postawić prawidłową diagnozę.
Zapalenie przyzębia to choroba zapalna wywoływana przez płytkę bakteryjną. Jeśli nie jest leczona, dochodzi do rozwoju stanu zapalnego toczącego się poniżej linii dziąsła i niszczenia tkanek utrzymujących zęby. Jest to niewidoczne na zewnątrz, dlatego nie można samodzielnie wykryć zapalenia przyzębia.
Można jednak samodzielnie zaobserwować pewne objawy zapalenia dziąseł, na przykład ich brzeg może przybrać żywoczerwoną barwę, być obrzęknięty, a także występuje krwawienie podczas szczotkowania lub nitkowania zębów. Należy pamiętać, że u palaczy tendencja do krwawienia dziąseł jest mniejsza, co może zaburzyć własną ocenę stanu tkanek przyzębia*.
Z drugiej strony, istnieją pewne objawy zapalenia przyzębia, które można zaobserwować samodzielnie. Podobnie jak w przypadku zapalenia dziąseł, dziąsła również mogą być obrzęknięte i zaczerwienione. Jednak ponieważ dochodzi dodatkowo do utraty kości, zęby mogą się przesuwać, a między nimi powstają otwarte przestrzenie. W zaawansowanym zapaleniu przyzębia zęby stają się ruchome, a płytka bakteryjna może powodować nieświeży oddech.
Istnieje kilka przyczyn rozwoju zapalenia przyzębia.
Płytka bakteryjna obecna na zębach (płytka nazębna, biofilm) jest główną przyczyną zapalenia przyzębia. Niektóre gatunki bakterii mogą szczególnie sprzyjać rozwojowi tej choroby. Może być tak, że przez długi czas stosowałeś niepoprawną higienę jamy ustnej w domu lub że jesteś szczególnie wrażliwy na gatunki bakterii, które mogą predysponowac do rozwoju zapalenia przyzębia.
Ponadto należy wziąć pod uwagę czynniki ryzyka, takie jak palenie tytoniu, niezdrowa dieta, nieuregulowana cukrzyca lub stres. Również czynniki genetyczne mogą odgrywać rolę w rozwoju zapalenia przyzębia, ponieważ sposób, w jaki układ odpornościowy reaguje na bakterie, może różnić się u poszczególnych osób ze względu na różnice genetyczne.
Podczas wywiadu wstępnego stomatolog ustali, czy u pacjenta występują jakiekolwiek czynniki ryzyka zapalenia przyzębia, takie jak nieodpowiednia higiena jamy ustnej w domu, palenie tytoniu, niezdrowa dieta, cukrzyca lub stres.
Następnie stomatolog lub higienistka stomatologiczna przeprowadzi podstawowe badanie przyzębia, które zazwyczaj zajmuje kilka minut.
Przy pomocy sondy periodontologicznej zostanie precyzyjnie zmierzona głębokość tak zwanych kieszonek przyzębnych, znajdujących się poniżej linii dziąseł.
Jeśli po badaniu wstępnym zostanie stwierdzona utrata tkanek przyzębia, zostaną zlecone dodatkowe badania – tak zwany status periodontologiczny oraz dodatkowe zdjęcia rentgenowskie.
Po zapaleniu przyzębia można powrócić do zdrowia, jednak dziąsła nie zostaną przywrócone do pierwotnego stanu.
Zapalenie przyzębia jest chorobą zapalną, która prowadzi do niszczenia struktur utrzymujących zęby. W przypadku nieleczonego zapalenia przyzębia będzie ono postępować aż do utraty zębów. Podjęcie leczenia może spowodować ustąpienie stanu zapalnego. Sytuacja ta jest określana jako remisja, ponieważ z jednej strony zniknęły objawy stanu zapalnego, a z drugiej dalsze uszkodzenia struktur utrzymujących zęby zostały zatrzymane.
Po leczeniu zapalenia dziąseł, długofalowy sukces na najbliższe lata jest zapewniony tylko wtedy, gdy pacjenci utrzymują optymalną higienę jamy ustnej w domu, codziennie zapobiegając odkładaniu nowej płytki bakteryjnej, powodującej nawrót zapalenia dziąseł.
Dla utrzymania długoterminowego sukcesu ważne jest również, aby być pod stałą profesjonalną opieką higienistki stomatologicznej i stomatologa. Wtedy ewentualny nawrót choroby zostanie wykryty na wczesnym etapie.
Według najnowszych badań naukowych, zapalenie przyzębia znacznie zwiększa ryzyko powikłań związanych z implantami stomatologicznymi. W szczególności powikłania te dotyczą integracji implantów w kościach. Podobnie jak w przypadku zapalenia przyzębia, również zapalenie tkanek wokół implantów może prowadzić do niszczenia kości. Choroba ta nazywana jest zapaleniem okołowszczepowym. Jego leczenie jest zwykle znacznie trudniejsze niż leczenie zapalenia przyzębia, a nieleczone prowadzi do utraty implantu.
Istnieją jednak badania naukowe, które potwierdzają, że po skutecznym leczeniu dziąseł i przyzębia ryzyko zapalenia okołowszczepowego jest znacznie niższe.
W przypadku zapalenia przyzębia, konieczne jest wprowadzenie go w stan remisji przed wszczepieniem implantów stomatologicznych, a także regularna profesjonalna opieka stomatologiczna, tj. wizyty u stomatologa i higienistki stomatologicznej.
Po leczeniu zapalenia dziąseł, długotrwały sukces na kolejne lata jest zapewniony tylko wtedy, gdy pacjenci utrzymują optymalną higienę jamy ustnej w domu, codziennie zapobiegając odkładaniu nowej płytki bakteryjnej, powodującej ponowne zapalenie dziąseł.
Dla optymalnego długoterminowego sukcesu ważne jest również, żeby być pod stałą profesjonalną opieką stomatologa i higienistki stomatologicznej, aby wszelkie nawracające problemy mogły zostać wykryte i leczone na wczesnym etapie.
Odstępy między wizytami u higienistki stomatologicznej wynoszą zwykle trzy, cztery lub sześć miesięcy. Częstotliwość zależy od jakości higieny jamy ustnej, stopnia zaawansowania zapalenia przyzębia i obecności tak zwanych resztkowych kieszonek dziąsłowych.
Po usunięciu zęba (ekstrakcji) błona śluzowa jamy ustnej i znajdująca się pod nią kość są zwykle całkowicie wyleczone po kilku tygodniach lub miesiącach. Luka pozostająca po usunięciu zęba zwykle pozostaje niezmieniona przez dłuższy czas.
Jednak po kilku miesiącach może się zdarzyć, że zęby przeciwstawnej szczęki, z powodu braku oparcia w zębach przeciwstawnych, zaczną wysuwać się z kości w stronę luki.
W przypadku braków zlokalizowanych między zębami, zęby za luką w tej samej części szczęki zaczynają się przechylać w stronę luki (mezjalizacja).
Jeśli konieczne jest przywrócenie lub poprawienie warunków żucia, luki powinny zostać zaopatrzone w protezy dentystyczne. Uzupełnienie może obejmować korony, mosty lub protezy wyjmowane.
Additional Information
You can use all our content for your own productions while acknowledging the Creative Commons License:
Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0
https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/deed.en
